zaskarbić sobie czyjeś łaski (względy) — сниска́ть (завоева́ть) чьё-л. расположе́ние (чью́-л. ми́лость)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zaskarbiać — ndk I, zaskarbiaćam, zaskarbiaćasz, zaskarbiaćają, zaskarbiaćaj, zaskarbiaćał, zaskarbiaćany zaskarbić dk VIa, zaskarbiaćbię, zaskarbiaćbisz, zaskarbiaćskarb, zaskarbiaćbił, zaskarbiaćbiony «zjednywać sobie coś, uzyskiwać coś (czyjąś łaskę,… … Słownik języka polskiego
łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… … Słownik języka polskiego
miłość — ż V, DCWMs. miłośćści 1. blm «głębokie przywiązanie do kogoś lub czegoś, umiłowanie, kochanie kogoś, czegoś; gorące, namiętne uczucie do osoby płci odmiennej; pot. także: stosunek miłosny, pożycie erotyczne» Wielka, gorąca, szczera, dozgonna,… … Słownik języka polskiego
pozyskać — dk I, pozyskaćam, pozyskaćasz, pozyskaćają, pozyskaćaj, pozyskaćał, pozyskaćany pozyskiwać ndk VIIIb, pozyskaćkuję, pozyskaćkujesz, pozyskaćkuj, pozyskaćiwał, pozyskaćiwany 1. «zjednać sobie, ująć kogoś, zaskarbić sobie czyjeś względy,… … Słownik języka polskiego
przychylność — ż V, DCMs. przychylnośćści, blm «przyjazne, życzliwe ustosunkowanie się, nastawienie do kogoś» Okazać komuś przychylność. Pozyskać, zaskarbić sobie czyjąś przychylność. Spotykać się z przychylnością wielu ludzi … Słownik języka polskiego
sympatia — ż I, DCMs. sympatiatii 1. blm «uczucie polegające na tym, że się kogoś lub coś lubi; życzliwy, przyjazny, przychylny stosunek do kogoś, czegoś; pociąg do kogoś» Szczera sympatia. Dowody, oznaki, wyrazy sympatii. Darzyć, obdarzyć kogoś sympatią.… … Słownik języka polskiego
wzgląd — m IV, D. względu, Ms. względzie; lm M. względy 1. «branie czegoś lub kogoś pod uwagę, zwracanie uwagi na kogoś albo na coś, liczenie się z kimś, z czymś» Wzgląd na zdrowie. Wzgląd na pokrewieństwo, na czyjś wiek. ∆ Bez względu na coś «nie biorąc… … Słownik języka polskiego
zdobyć — dk, zdobyćbędę, zdobyćbędziesz, zdobyćbądź, zdobyćbył, zdobyćbyty zdobywać ndk I, zdobyćam, zdobyćasz, zdobyćają, zdobyćaj, zdobyćał, zdobyćany 1. «odebrać coś komuś przemocą, opanować, zagarnąć coś w walce» Zdobyć twierdzę, ziemię, łupy. 2.… … Słownik języka polskiego
zyskać — dk I, zyskaćam, zyskaćasz, zyskaćają, zyskaćaj, zyskaćał, zyskaćany zyskiwać ndk VIIIb, zyskaćkuję, zyskaćkujesz, zyskaćkuj, zyskaćiwał, zyskaćiwany 1. «osiągnąć z czegoś zysk, korzyść, otrzymać coś w zysku; zarobić, skorzystać» Zyskać na jakiejś … Słownik języka polskiego
wdzięczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. wdzięcznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} uczucie będące odpowiedzią na doświadczone dobro, poczucie zobowiązania moralnego, chęć odwzajemnienia, podziękowanie za coś, pamięć o czyjejś dobroci : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaskarbiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaskarbiaćam, zaskarbiaća, zaskarbiaćają, zaskarbiaćany {{/stl 8}}– zaskarbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaskarbiaćbię, zaskarbiaćbi, zaskarbiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} pozyskiwać sobie coś, zjednywać;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
